facebook vimeo instagram

„(Ż)ALUZJA”

instalacja interaktywna (może być zsuwana i rozsuwana). Znaleziona stara żaluzja okienna, spray, 2,60 x 3,70 m, 2017

 

 

„(Ż)aluzja” to jeden z elementów drugiej edycji projektu „Co mogę dla Ciebie zrobić?”, w ramach którego przeprowadziłam serię pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Szczepina (dzielnica Wrocławia), dotyczących ich potrzeb, oczekiwań́, relacji i pragnień́.

 

Tymi najczęściej wyrażanymi okazały się̨: potrzeba poczucia wspólnoty – współpracy, otwartości, i życzliwości.

 

Te głębokie, kolektywne potrzeby mieszkańców Szczepina można podsumować w wypowiedzi jednej z mieszkanek: „Chcę żyć pośród dobroci i piękna”, jednakże były one wyrażane w formie żalu, poczucia krzywdy i niesprawiedliwości.

 

Niektóre z tych wypowiedzi można odnaleźć na „(Ż)aluzji”, kiedy jest rozsunięta, gdyż tworzą one swojego rodzaju „zasłonę dymną” – utrudniają, wypowiadającym je, rozpoznanie i realizację ich własnych, głębokich potrzeb.

 

Zsunięcie „(Ż)aluzji” symbolicznie usuwa fizyczną i emocjonalną barierę. Pozwala światłu wypełnić nieograniczoną już niczym przestrzeń. Umożliwia bezpośredni kontakt, swobodne przejście i wymianę.

 

Podobnie jak wtedy, kiedy odsłaniamy okno – zsuwając żaluzję – stajemy się widzialni dla „świata zewnętrznego” i równocześnie umożliwiamy sobie zobaczenie tego, kontakt z tym, co „na zewnątrz”. Analogicznie, zasłaniając okno – rozsuwając żaluzję – odgradzamy siebie od wzroku „innych”, równocześnie uniemożliwiając sobie zobaczenie tego, co „na zewnątrz”.

project-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-imageproject-image

instalacja interaktywna (może być zsuwana i rozsuwana). Znaleziona stara żaluzja okienna, spray, 2,60 x 3,70 m, 2017

 

 

„(Ż)aluzja” to jeden z elementów drugiej edycji projektu „Co mogę dla Ciebie zrobić?”, w ramach którego przeprowadziłam serię pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Szczepina (dzielnica Wrocławia), dotyczących ich potrzeb, oczekiwań́, relacji i pragnień́.

 

Tymi najczęściej wyrażanymi okazały się̨: potrzeba poczucia wspólnoty – współpracy, otwartości, i życzliwości.

 

Te głębokie, kolektywne potrzeby mieszkańców Szczepina można podsumować w wypowiedzi jednej z mieszkanek: „Chcę żyć pośród dobroci i piękna”, jednakże były one wyrażane w formie żalu, poczucia krzywdy i niesprawiedliwości.

 

Niektóre z tych wypowiedzi można odnaleźć na „(Ż)aluzji”, kiedy jest rozsunięta, gdyż tworzą one swojego rodzaju „zasłonę dymną” – utrudniają, wypowiadającym je, rozpoznanie i realizację ich własnych, głębokich potrzeb.

 

Zsunięcie „(Ż)aluzji” symbolicznie usuwa fizyczną i emocjonalną barierę. Pozwala światłu wypełnić nieograniczoną już niczym przestrzeń. Umożliwia bezpośredni kontakt, swobodne przejście i wymianę.

 

Podobnie jak wtedy, kiedy odsłaniamy okno – zsuwając żaluzję – stajemy się widzialni dla „świata zewnętrznego” i równocześnie umożliwiamy sobie zobaczenie tego, kontakt z tym, co „na zewnątrz”. Analogicznie, zasłaniając okno – rozsuwając żaluzję – odgradzamy siebie od wzroku „innych”, równocześnie uniemożliwiając sobie zobaczenie tego, co „na zewnątrz”.

go to the top