Dziewczynki są wychowywane w pasywności i ciszy.
Dziewczynki a później kobiety mają czekać.
W ciszy, spokoju i czystości.
Nie czując dlaczego i po co.
Sprzeciw, bunt, wyjście poza złotą klatkę grozi śmiercią.
Chłopczyki są wychowywani w aktywności i ciszy.
Chłopczyki, a później mężczyźni mają walczyć.
Walczyć-działać-rozwiązywać.
Nie czując dlaczego i o co.
Sprzeciw, bunt, wyjście poza pole walki grozi śmiercią.
Instalacja video site specific: w dwóch pustych basenach wyświetlane zlupowane kawałki gry komputerowej: „The Prince of Persia”.
W jednym basenie wyświetlone sceny z księżniczką w jej komnacie, w drugim z księciem w labiryncie.
Gra „Prince of Persia” to jedyna gra komputerowa, w którą (namiętnie) grałam w czasie późnego dzieciństwa / wczesnego okresu dojrzewania. Identyfikowałam się wówczas raczej z księciem pokonując niekończące, niezliczone przeszkody, chcąc uwolnić księżniczkę nie z miłości do niej, ale z głębokiego poczucia niesprawiedliwości.
Dwie skrajnie różne postawy wyświetlane obok siebie w odseparowanych ścianą basenach, (które z góry można było oglądać symultanicznie), gdzie żadna z nich nie jest kompletna, wolna ani autentyczna ilustrują min. społeczne warunkowania płci, separację, zależności oraz zagrożenie wynikające z wyjścia poza przypisane role.
Współpraca: EME (HU)
Kuratorka: Marzena Krzemińska
Praca zrealizowana na scenę artystyczną na Festiwalu Podwodny Wrocław w 2009 r
Dziewczynki są wychowywane w pasywności i ciszy.
Dziewczynki a później kobiety mają czekać.
W ciszy, spokoju i czystości.
Nie czując dlaczego i po co.
Sprzeciw, bunt, wyjście poza złotą klatkę grozi śmiercią.
Chłopczyki są wychowywani w aktywności i ciszy.
Chłopczyki, a później mężczyźni mają walczyć.
Walczyć-działać-rozwiązywać.
Nie czując dlaczego i o co.
Sprzeciw, bunt, wyjście poza pole walki grozi śmiercią.
Instalacja video site specific: w dwóch pustych basenach wyświetlane zlupowane kawałki gry komputerowej: „The Prince of Persia”.
W jednym basenie wyświetlone sceny z księżniczką w jej komnacie, w drugim z księciem w labiryncie.
Gra „Prince of Persia” to jedyna gra komputerowa, w którą (namiętnie) grałam w czasie późnego dzieciństwa / wczesnego okresu dojrzewania. Identyfikowałam się wówczas raczej z księciem pokonując niekończące, niezliczone przeszkody, chcąc uwolnić księżniczkę nie z miłości do niej, ale z głębokiego poczucia niesprawiedliwości.
Dwie skrajnie różne postawy wyświetlane obok siebie w odseparowanych ścianą basenach, (które z góry można było oglądać symultanicznie), gdzie żadna z nich nie jest kompletna, wolna ani autentyczna ilustrują min. społeczne warunkowania płci, separację, zależności oraz zagrożenie wynikające z wyjścia poza przypisane role.
Współpraca: EME (HU)
Kuratorka: Marzena Krzemińska
Praca zrealizowana na scenę artystyczną na Festiwalu Podwodny Wrocław w 2009 r